-
1 dziedzin|a
f 1. (sfera) field- dziedzina nauki/wiedzy/techniki/sztuki/gospodarki/przemysłu a field of science/knowledge/technology/art/economics/industry- jedno z największych odkryć w dziedzinie medycyny one of the greatest discoveries in the field of medicine- jaką dziedzinę sportu uprawiasz? what sport are you into pot. a. do you practise?- miał w tej dziedzinie prawdziwy talent he was really talented in this field- miał duży zasób wiedzy z różnych dziedzin he was well-versed in many fields- książka z dziedziny chemii a book on chemistry2. Mat. domainThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dziedzin|a
См. также в других словарях:
dziedzina — ż IV, CMs. dziedzinanie; lm D. dziedzinain «dział, gałąź wiedzy, nauki, gospodarki, techniki, kultury itp.; zakres, sfera zwłaszcza działania» Miał duży zasób wiedzy z różnych dziedzin. Książka z dziedziny gospodarstwa domowego … Słownik języka polskiego
